Monday, November 18, 2013

The Halloween Tree - Ray Bradbury

"There must have been a thousand pumpkins on this tree, hung high and on every branch. A thousand smiles. A thousand grimaces. And twice-times-a-thousand glares and winks and blinks and leerings of fresh-cut eyes. And as the boys watched, a new thing happened. The pumpkins began to come alive..."

"...It's big, it's broad... 
it's broad, it's bright... 
it fills the sky of All Hallows' Night..."

"The strangest sight you've ever seen.
The Monster Tree on Halloween."

"The leaves have burnt to gold and red
The grass is brown, the old year dead,
But hang the harvest high, Oh see!
The candle constellations on the Halloween Tree."

"The stars they turn, the candles burn
And the mouse-leaves scurry on the cold wind bourne,
And a mob of smiles shine down on thee
From the gourds hung high on the Halloween Tree."

"The smile of the Witch, and the smile of the Cat,
the smile of the Beast, the smile of the Bat,
The smile of the Reaper taking his fee,
All cut and glimmer on the Halloween Tree..."

"...O dear sweet dead, come home, and welcome here. 
Lost in the dark but always dear. 
Do not wander, do not roam. 
Dear ones, come home."

Earthlight 2000

Thursday, November 7, 2013

Ο θείος Πλάτων - Άλκη Ζέη

"Ένθαδε κείται, κάτω από το χιόνι
ένα γαϊδουράκι που παγώνει
τό 'στειλε ο θείος Πλάτων από την Ελλάδα
και ψόφησε χωρίς να δει ξανά λιακάδα.

Όχι, δεν θέλω να χαθώ έτσι άδοξα, χωρίς νά 'χω κάνει τίποτα στη ζωή μου. Πρέπει να σωθώ. Δεν υπάρχει πιο φριχτό πράγμα στον κόσμο από το να είσαι ένα γαϊδουράκι από την Ελλάδα, κοκκαλωμένο κάτω από το χιόνι και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Μα τίποτα. Φταίει ο εμφύλιος πόλεμος κι έχει δίκιο ο Ντιν - νταν - ντον να λέει, πως είναι ο πιο κακός από όλους τους πολέμους. Γιατί, όπως λένε η μαμά κι ο μπαμπάς, αυτοί που κερδίζουνε δεν αφήνουν αυτούς που χάσανε να γυρίσουν στα σπίτια τους κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από τότε. Κι ας είναι από το ίδιο χωριό κι από τον ίδιο δρόμο, όπως λέει κι ο Ντιν - νταν - ντον. Αν δεν είχε γίνει αυτός ο πόλεμος, θα ήμασταν τώρα όλοι στην Ελλάδα κι ο θείος Πλάτων δε θά 'χε καμιά ανάγκη να με κάνει πακέτο και να με στέλνει στα ξένα. Εγώ θα έβοσκα ωραία - ωραία σ' ένα λιβάδι παρέα με την πάπια Κατερίνα, η μαμά δε θα παιδευότανε να μάθει τέτοια μπερδεμένη γλώσσα, ο μπαμπάς θα μπορούσε και στην Ελλάδα να "γυρίζει", τα παιδιά θα μπορούσανε κι εκεί να αναπτύξουν τη φαντασία τους και σκασίλα μου αν δεν είχαμε Μπάμπουσκες και κόμπους και χιονονιφάδες και έλκηθρα. Τι τους έπιασε να τον κάνουνε αυτόν τον εμφύλιο, και τι μ' έπιασε και μένα και φλυαρώ, την ώρα που χάνομαι; Βοήθεια... ΒΟΗΘΕΙΑ... θα με σκεπάσει ολόκληρο το χιόνι. Βοήθεια... χάνομ..."

Εκδόσεις: Κέδρος 1982