Μακμπέθ - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«ΠΡΑΞΗ IV - ΣΚΗΝΗ 2

ΓΙΟΣ
Πες μου, ήταν προδότης ο μπαμπάς;

ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΝΤΑΦ
Ναι, ήτανε.

ΓΙΟΣ
Και τι πάει να πει προδότης;

ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΝΤΑΦ
Αυτός που ορκίζεται και δεν κρατάει τον λόγο του.

ΓΙΟΣ
Κι όποιος το κάνει αυτό είναι προδότης;

ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΝΤΑΦ
Είναι προδότης και πρέπει να τον κρεμάνε.

ΓΙΟΣ
Και πρέπει να τους κρεμάνε όλους που ορκίζονται 
και δεν κρατάν τον όρκο τους;

ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΝΤΑΦ
Όλους.

ΓΙΟΣ
Ποιος πρέπει να τους κρεμάει;

ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΝΤΑΦ
Μα, οι τίμιοι.

ΓΙΟΣ
Δηλαδή, όσοι δεν κρατάνε τον όρκο τους είναι βλάκες! Γιατί είναι τόσοι πολλοί που θα μπορούσαν να τσακίσουνε τους τίμιους στο ξύλο και να τους κρεμάσουν αυτοί.»

«ΠΡΑΞΗ V - ΣΚΗΝΗ 5

ΜΑΚΜΠΕΘ
...Το αύριο, που φέρνει το άλλο αύριο: σέρνονται αργά, 
βήμα το βήμα, μέρα τη μέρα, ως την εσχάτη συλλαβή 
του χρόνου που θα καταγραφεί. Και όλα τα δικά μας Χθες 
φωτίσανε πολλών ανόητων θνητών τον δρόμο προς τον θάνατο 
και την ανωνυμία της σκόνης. Σβήσε, σβήσε, βραχύβιο φως! 
Η ζωή, μια σκιά περιπλανώμενη, ένας καημένος θεατρίνος
που όσο κρατάει ο ρόλος του φωνάζει στη σκηνή
και καμαρώνει: αλλά μετά δεν ξανακούγεται ποτέ!
Η ζωή, ένα παραμύθι που το διηγείται ηλίθιος,
ένας μύθος γεμάτος μανία και παραφορά, χωρίς κανένα νόημα!»

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ 2007