«..."Ο πρόεδρος Τρούμαν θέλει να μάθει πώς συλλαβίζεις το όνομά σου", είπε ο Άλαν στον Γραμματέα Πρεσβείας Γ΄ Μπέργκβιστ. "Μπορείς να του το συλλαβίσεις εσύ, για να μην μπερδευτούμε;"
Αφού ο Γραμματέας Γ΄ Μπέργκβιστ, έχοντας την εντύπωση ότι ονειρευόταν, συλλάβισε σωστά το όνομά του για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, κατέβασε το ακουστικό και δεν είπε κουβέντα για οχτώ λεπτά. Ακριβώς τόσα πέρασαν μέχρι να τηλεφωνήσει ο πρωθυπουργός Τάγκε Ερλάντερ και να δώσει εντολή στον Γραμματέα Πρεσβείας Γ΄ Μπέργκβιστ να κάνει τα εξής: 1) Να δώσει αμέσως ένα διπλωματικό διαβατήριιο στον Άλαν Κάρλσον και 2) να φροντίσει να βρει τρόπο, χωρίς καθυστέρηση, να στείλει τον κύριο Κάρλσον στη Σουηδία.
"Μα δεν έχει προσωπικό αριθμό", προσπάθησε να πει ο Γραμματέας Πρεσβείας Γ΄ Μπέργκβιστ.
"Προτείνω, τότε, να λύσει ο Γραμματέας Πρεσβείας Γ΄ το θέμα αυτό αμέσως", είπε ο πρωθυπουργός Ερλάντερ. "Εκτός αν επιθυμεί να γίνει τέταρτος ή πέμπτος γραμματέας".
"Γραμματέας Δ΄ και Γραμματέας Ε΄ δεν υπάρχει", προσπάθησε ξανά ο Γραμματέας Γ΄.
"Και ποιο είναι το συμπέρασμα που βγάζεις απ' αυτό;"»
«...Ο δόκτορας Έκλουντ καθόταν αποσβολωμένος μπροστά στον Άλαν. Τι ήταν αυτό που του είχε στείλει ο πρωθυπουργός; Πίστευε πραγματικά εκείνος ο Ερλάντερ ότι θα έβαζαν έναν σερβιτόρο, που είχε παρατήσει το σχολείο προτού κλείσει τα εννιά, να κατασκευάζει ατομικές βόμβες για τη Σουηδία; Μήπως δε θα έπρεπε να υπάρχει ένα κατώτατο όριο, ακόμα και για τους σοσιαλδημοκράτες, για το πόσο μακριά μπορεί να προωθεί κανείς τη θέση ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια αξία;»
«...Ο Άλαν έμεινε για λίγο σιωπηλός και εξέτασε νοερά τα υπέρ και τα κατά της αποκάλυψης ότι αυτός - σε αντίθεση με όλους τους ακαδημαϊκούς του δόκτορα Έκλουντ και, σίγουρα, σε αντίθεση με την Γκρέτα επίσης - ήξερε πώς κατασκευάζουν μια ατομική βόμβα.
Ο Άλαν, όμως, αποφάσισε πως ο δόκτορας Έκλουντ δεν άξιζε καν τη βοήθειά του, μια που δεν είχε το μυαλό να κάνει τη σωστή ερώτηση στον Άλαν. Εκτός αυτού, ο καφές που πρόσφερε η Γκρέτα ήταν νερόπλυμα.»
«...Τώρα οι ρόλοι όλων ήταν έτοιμοι για την πρωινή παράσταση, με την επιφύλαξη ότι η αλήθεια είναι πολύ ευκολότερη να τη θυμάσαι από το αντίθετό της, όπως σε αυτήν εδώ την περίπτωση. Όποιος δεν ξέρει να λέει ψέματα την πατάει...»
Μετάφραση: Γρηγόρης Ν. Κονδύλης
Εκδόσεις: Ψυχογιός 2013
