"Ένθαδε κείται, κάτω από το χιόνι
ένα γαϊδουράκι που παγώνει
τό 'στειλε ο θείος Πλάτων από την Ελλάδα
και ψόφησε χωρίς να δει ξανά λιακάδα.
Όχι, δεν θέλω να χαθώ έτσι άδοξα, χωρίς νά 'χω κάνει τίποτα στη ζωή μου. Πρέπει να σωθώ. Δεν υπάρχει πιο φριχτό πράγμα στον κόσμο από το να είσαι ένα γαϊδουράκι από την Ελλάδα, κοκκαλωμένο κάτω από το χιόνι και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Μα τίποτα. Φταίει ο εμφύλιος πόλεμος κι έχει δίκιο ο Ντιν - νταν - ντον να λέει, πως είναι ο πιο κακός από όλους τους πολέμους. Γιατί, όπως λένε η μαμά κι ο μπαμπάς, αυτοί που κερδίζουνε δεν αφήνουν αυτούς που χάσανε να γυρίσουν στα σπίτια τους κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από τότε. Κι ας είναι από το ίδιο χωριό κι από τον ίδιο δρόμο, όπως λέει κι ο Ντιν - νταν - ντον. Αν δεν είχε γίνει αυτός ο πόλεμος, θα ήμασταν τώρα όλοι στην Ελλάδα κι ο θείος Πλάτων δε θά 'χε καμιά ανάγκη να με κάνει πακέτο και να με στέλνει στα ξένα. Εγώ θα έβοσκα ωραία - ωραία σ' ένα λιβάδι παρέα με την πάπια Κατερίνα, η μαμά δε θα παιδευότανε να μάθει τέτοια μπερδεμένη γλώσσα, ο μπαμπάς θα μπορούσε και στην Ελλάδα να "γυρίζει", τα παιδιά θα μπορούσανε κι εκεί να αναπτύξουν τη φαντασία τους και σκασίλα μου αν δεν είχαμε Μπάμπουσκες και κόμπους και χιονονιφάδες και έλκηθρα. Τι τους έπιασε να τον κάνουνε αυτόν τον εμφύλιο, και τι μ' έπιασε και μένα και φλυαρώ, την ώρα που χάνομαι; Βοήθεια... ΒΟΗΘΕΙΑ... θα με σκεπάσει ολόκληρο το χιόνι. Βοήθεια... χάνομ..."
Εκδόσεις: Κέδρος 1982
No comments:
Post a Comment